مبانی سامانههای تشخیص چهره
ارسال شده توسط سپید سیستم
|
|
شناسایی افراد با توجه به چهره عملی است که اکثرا ما انسانها در زندگی روزمره نیز برای تشخیص هویت استفاده میکنیم. توانایی انسان برای انجام این کار قابل توجه بوده. تشخیص چهرهی افراد بسیاری که در طول عمر خود دیدهایم را حتی با وجود تغییراتی در چهره و یا پس از گذشت سالها انجام میدهیم. در بین زمینههای بایومتریک نیز، احراز هویت به کمک چهره بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مخصوصا در سه دههی اخیر، موضوع تشخیص چهره از یک موضوع تحقیقاتی علمی عبور کرده. پا به عرصهی تکنولوژی و محصولات تجاری گذاشته است. کاربردهای این تکنولوژی از تشخیص هویت افراد در مرزهای بینالمللی و جستجو به دنبال مجرمان تا نشانهگذاری(Tagging) صورتها در شبکههای اجتماعی گسترده شده است. مزیت تشخیص هویت به کمک چهره نسبت به سایر روش ها :
اما تشخیص چهره دارای پیچیدگیهایی نیز میباشد که باعث میشود استفاده از آن سختیهایی را نیز به همراه داشته باشد. علت اصلی این امر شباهت فرم کلی چهرهی انسانهاست و این که ایجاد تمایز بین افراد در دستهای از چهرهها که شباهت زیادی با یکدیگر دارند دشوار است. علاوه بر این، چهرهی انسانها در طول زندگی حالت ثابتی ندارد. عواملی که میتوانند باعث ایجاد تغییرات ظاهری چهره شوند : این عوامل را میتوان به دو دسته تقسیم کرد: عوامل درونی و عوامل بیرونی
نور و تغییرات زاویهی تصویربرداری ایجاد میشوند. مهمترین مشکلاتی است که سیستمهای تشخیص چهره با آن مواجه هستند. عملیات اصلی که در سیستمهای تشخیص چهره و همه سیستمهای بایومتریک دیگر صورت میگیرد. را میتوان در دو بخش ثبتنام (Enrollment) و تطبیق/مقایسه (Matching) قرار داد. هر فرد که از سیستم استفاده میکند ابتدا نیاز است که در آن سیستم ثبتنام کند. برای این کار، مشخصات زیستی فرد با استفاده از حسگر دریافت میشود. و با استخراج ویژگیهای مورد نیاز از آن، الگویی برای آن فرد تولید شده و در پایگاه داده ذخیره میشود. میتوان با صرف نظر از روشهایی که بر پایهی دنبالهای از تصاویر کار میکنند، روشهای تشخیص چهره را با توجه به مدل چهره و روش جمعآوری دادهی آن میتوان به دو دسته تقسیم کرد:
هر دوی این روشها در وهلهی اول نیازمند دریافت تصویر فرد هستند. در ادامهی این مقاله پس از بررسی روشهای دریافت تصویر، روند تشخیص چهره دو بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. | |
|